یک پاراگراف

نوشتن کنار انجام کارهای روزانه برای من که از قدیم به آن عادت کرده ام شاید واجب باشد و برای همین این نوشته ها را هر از گاهی حوصله می کنم که بنویسم. هرچند شعار من نوشتن یک پاراگرافی است و نه بیشتر.... چند روز پیش توفیق پیدا نمودم که از عوامل اجرائی کنکور باشم. یکی از سخت ترین کارهای آنهم مراقبت است. مخصوصاْ اگر جائی که مراقب هستی ماکزیمم معدلشان به ۱۰ نرسد. یعنی جمعیت حداکثری که مراقب خود تو هستند. زل می زنند به چشمانت و با وجود اینکه می دانند بغل دستیشان هم چیزی بیشتر از آنها نمی دانند ولی شیطنت و سرک کشیدن به برگه دیگران را دوست دارند. غش و ضعف و اینجور چیزها را هم در مجموعه نفرات نداری. ولی واقعاْ کار کسالت آوری است آنهم بمدت ۱۰ ساعت. می شود مجازات جایگزین زندان.