یک پاراگراف

این راهنما به همه بخصوص دانشجویان کمک می‌کند تا ایمیلی حرفه‌ای برای ارسال به اساتید، همکلاسی‌ها یا سایر افراد بنویسند و از انتقال آن به پوشه‌های اسپم یا بالک جلوگیری کنند. در ادامه، بخش‌های اصلی

فرصتی برای تدوین پروپوزال پسادکترا با حمایت مالی پیش آمده است. دوستان دانش آموخته دکترا که تمایل دارند با بنده حول موضوعات مشخص پروپوزال دوره پسادکترا با حمایت مالی دریافت نمایند به ایمیل بنده ترجیحا با ارسال رزومه درخواست دهند.

sfafzali[@]yahoo.com

این گروه به معرفی روزانه ابزارهای هوش مصنوعی در زمینه تولید محتوا بر تاکید بر پژوهش و آموزش و جامعه دانشگاهی می پردازد.

بحث های توسعه فردی و اقتصاد کسب و کار در حد کم نیز چاشنی مطالب است.

عموما این گروه به گردآوری بهترین های فضای مجازی با ذکر اصل منبع پرداخته و افراد میتوانند با آموزش کامل به مطلب اعتماد کنند.

سعی شده است با یک فیلتر ابتدایی مطالب ارزشمند با روایت های مختلف عنوان شوند مثلا ممکن است شما آموزشهای متنوعی را از منابع مختلف از دیپسیک ببینید.

آدرس این گروه تلگرامی اینجاست: لینک

Telegram ID: @AFAIERS

چند سال پیش با محتوای دوره ای آشنا شدم که بسیار نزدیک به علایق و سمت آن دوره ام یعنی مدیر فناوری و طرح های کاربردی دانشگاه و قبل از آن یعنی مسئولیت ریاست مرکز رشد صنایع تبدیلی کشاورزی و منابع طبیعی فارس بود. از همان رهگذر بود که چند استارتاپ ملی را هم عهده دار شدم.

بیشترین دلیل من به گدراندن آن دوره محتوای بسیار مفید و کسب علم بود و از همه مهتر اساتید مجرب و حرفه ای آن در تهران بود که هر کدام صاحب تجربه فراوان بودند.

بر آن شدم تا سرفصلهای آن دوره را اینجا بگذارم چون بتصورم بسیار مفید و جامع بود.

1. آشنایی مقدماتی با مفاهیم ارزیابی مالی

2. گزارشگری م

یلدا یعنی با هم بودن /بهانه ایی برای خوردن هندوانه تو شب آخر پاییز / یلدا یعنی لذت بردت از جدا کردن یاقوت های منظم از پوستش/ حافظ را یاد کردن / شاید فرصتی برای آشتی/ شاید زنگ هشداری برای دانستن نعمت عمر / یلدا یعنی چسبیدن به شومینه / باریدن مروارید از اسمان / شاید تداعی یک خاطره...

تجسم کردی ؟؟

یلدایت مبارک...

================

آشنایی با تاریخچه شب یلدا

شب یلدا یا شب چلّه بلندترین شب سال در نیم‌کره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) اطلاق می‌شود.

ایرانیان و بسیاری از دیگر اقوام شب یلدا را جشن می‌گیرند. این شب در نیم‌کره شمالی با انقلاب زمستانی مصادف است و به همین دلیل از آن زمان به بعد طول روز بیش‌تر و طول شب کوتاه‌تر می‌شود. مراسم شب یلدا (شب چله) از طریق ایران به قلمرو رومیان راه یافت و جشن «ساتورن» خوانده می‌شد.

یلدا؛ شب نشینی خانوادگی تاریخی

واژه «یلدا» به معنای «زایش زادروز» و تولد است. ایرانیان باستان با این باور که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلندتر می‌شوند و تابش نور ایزدی افزونی می‌یابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌خواندند و برای آن جشن بزرگی برپا می‌کردند و از این رو به دهمین ماه سال دی (دی در دین زرتشتی به معنی دادار و آفریننده) می‌گفتند که ماه تولد خورشید بود.

یلدا و جشن‌هایی که در این شب برگزار می‌شود، یک سنت باستانی است. مردم روزگاران دور و گذشته، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد و در طول سال با سپری شدن فصل‌ها و تضادهای طبیعی خوی داشتند، بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیت‌های خود را با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت و حرکت و قرار ستارگان تنظیم کنند.

آنان ملاحظه می‌کردند که در بعضی ایام و فصول روزها بسیار بلند می‌شود و در نتیجه در آن روزها، از روشنی و نور خورشید بیشتر می‌توانستند استفاده کنند. این اعتقاد پدید آمد که نور و روشنایی و تابش خورشید نماد نیک و موافق بوده و با تاریکی و ظلمت شب در نبرد و کشمکش‌اند.

مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، از هند و ایرانی - هند و اروپایی، دریافتند که کوتاه‌ترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس از آن روزها به تدریج بلندتر و شب‌ها کوتاهتر می‌شوند، از همین رو آنرا شب زایش خورشید نامیده و آنرا آغاز سال قرار دادند.

بدین‌سان در دوران کهن فرهنگ اوستایی، سال با فصل سرد شروع می‌شد و در اوستا، واژه Sareda, Saredha «سَرِدَ» یا «سَرِذَ» که مفهوم «سال» را افاده می‌کند، خود به معنای «سرد» است و این به معنی بشارت پیروزی اورمزد بر اهریمن و روشنی بر تاریکی است.

در آثارالباقیه ابوریحان بیرونی، ص ۲۵۵، از روز اول دی ماه، با عنوان «خور» نیز یاد شده‌است و در قانون مسعودی نسخه موزه بریتانیا در لندن، «خُره روز» ثبت شده، اگرچه در برخی منابع دیگر «خرم روز» نامیده شده‌ است. در برهان قاطع ذیل واژه «یلدا» چنین آمده‌ است:

«یلدا شب اول زمستان و شب آخر پاییز است که اول جَدی و آخر قوس باشد و آن درازترین شب‌هاست در تمام سال و در آن شب و یا نزدیک به آن شب، آفتاب به برج جدی تحویل می‌کند و گویند آن شب به غایت شوم و نامبارک می‌باشد و بعضی گفته‌اند شب یلدا یازدهم جدی است».

سفره شب یلدا، «میَزد» Myazd نام داشت و شامل میوه‌های تر و خشک، نیز آجیل یا به اصطلاح زرتشتیان، «لُرک» Lork که از لوازم این جشن و ولیمه بود، به افتخار و ویژگی «اورمزد» و «مهر» یا خورشید برگزار می‌شد.

روز پس از شب یلدا (یکم دی ماه) را خورروز (روز خورشید) و دی گان؛ می‌خواندند و به استراحت می‌پرداختند و تعطیل عمومی بود.

فردوسی به استناد منابع خود، یلدا و خور روز، را به هوشنگ از شاهان پیشدادی ایران (کیانیان که از سیستان پارس برخاسته بودند) نسبت داده و در این زمینه از جمله گفته است:

که ما را ز دین بهی ننگ نیست به گیتی، به از دین هوشنگ نیست

همه راه داد است و آیین مهر نظر کردن اندر شمار سپهر

شب چله:

چهل روز از زمستان که آغاز آن برابر است با اول جَدی و هفتم دی ماه جلالی و بیست و دوم دسامبر فرنگی، و پایانش برابر است با شانزدهم بهمن ماه جلالی و سی ام ژانویه فرنگی که به آن چله بزرگ زمستان گویند.

در ایران مرکزی چله بزرگ زمستان از آغاز زمستان که برابر است با آغاز دی ماه شروع می شود و مدت آن چهل روز است. و چله کوچک زمستان از شب دهم بهمن ماه تا پایان بهمن ماه که مدت آن بیست روز است.

چله بزرگ:

چهل روز از موسم زمستان که آغاز آن مطابق اول جَدی و هفتم دی ماه جلالی و بیست و دوم دسامبر فرانسوی و پایانش شانزدهم بهمن ماه جلالی و سی ام ژانویه فرانسوی است.

چله کوچک:

بیست روز از فصل زمستان که آغاز آن از هفدهم بهمن ماه جلالی شروع می شود و در پنجم اسفند ماه پایان می یابد. چله زمستان همان چله بزرگ است و گاه در تداول عامه کنایه از سرمای سخت باشد: چله زمستون.

چای، نوشیدنی بسیاری از مردم است اما از مرحله دم كردن تا هنگام نوشیدن آن هم مثل هر كار دیگری باید آداب و روشهایی خاص را پی گرفت تا به نتیجه‌ای بهتر و صحیح‌تر رسید. اگر می‌خواهید از مصرف همان چایی كه در آشپزخانه دارید نیز لذت بیشتری ببرید، خواندن راهنمایی‌های پی‌آمده را از دست ندهید.

 

اصول دم كردن چای:

- بهتر است از ظرف، كتری یا قوری، و حتی فنجان‌های چینی برای دم كردن یا نوشیدن چای استفاده كنید.

- سرامیك لعابدار و ظروف شیشه‌ای نیز در مراتب بعدی مناسبند اما سعی كنید از كتری‌های آلومینیومی، ظروف مسی یا برنجی استفاده نكنید. این ظروف اگرچه در قدیم استفاده می‌شده‌اند، افزون بر آن‌كه مزه، طعم و حتی عطر چای را عوض می‌كنند، به سبب ایجاد واكنش شیمیایی برای حفظ سلامت مناسب نیستند (به عنوان مثال تانن محلول در چای با آهن موجود در قوری استیل).

- در صورتی كه پیش از ریختن چای در قوری یا كتری آن را كمی زیر شیر آب گرم بگیرید تا جداره و محفظه آن اندكی گرم شود، چای بهتر و زودتر دم می‌آید.

- اگر می‌خواهید از خود یا مهمانانتان بهتر پذیرایی كنید، یادتان باشد آب سرد در سماور بریزید. احتمالا پیش آمده كه بر سطح چای درون استكان یا فنجان خود لكه‌هایی مثل اثرات چربی ببینید. این لكه‌ها نشان می‌دهد آب گرم یا حتی داغ در سماور ریخته شده. استفاده از آب گرم برای زود جوش آمدن سماور، علاوه بر كاهش كیفیت و مزه، به شكل و ظاهر چای هم لطمه می‌زند.

- بهتر است در هر مرتبه دم كردن چای، آب سماور را عوض كنید. آبی كه به مدت طولانی یا چند بار جوشیده طعم و خاصیت چای را كاهش می‌دهد.

- برای دم كردن چای سیاه بگذارید آب درون سماور كاملا به جوش آید سپس آن را روی چای ریخته و دقایقی برای دم كشیدن صبر كنید. برعكس، برای دم كردن چای سبز، آب به هیچ وجه نباید بجوشد و حرارتی در حد 10 درجه هم برای آن كافی است. این آب را روی چای سبز درون فنجان یا قوری بریزید و چند دقیقه در آن را گذاشته، سپس كیسه را خارج كرده یا برگ‌ها را صاف كنید و نوش جان فرمایید.

- با توجه به نوع چای، زمان دم آمدن آن متفاوت است.

- چای سبز بین سه تاپنج دقیقه دم می‌كشد. اگر چای بسته‌بندی شده خریده‌اید در قسمت توضیح مشخصات یا طریقه دم كردن، باید زمان مناسب آن هم ذكر شده باشد.

- برای چای سیاه، این زمان در آنها كه به «زود دم» معروفند كمتر از پنج تاهفت دقیقه نیست. دم كشیدن برخی چای‌های موسوم به «دیر دم» نیز بین ده تا 16 دقیقه به درازا می‌انجامد. برای حفظ كیفیت و خاصیت چای بیش از این نباید عمل صاف كردن را به تاخیر انداخت.

- صاف نكردن چای در میان ما ایرانی‌ها رواج بسیار دارد و از آن دست عادت‌های غلطی به شمار می‌رود كه شنیدن اصطلاح «جوشیده» و تشخیص معنا و حتی مزه آن برای نوجوانان و جوانان هم نیازی به توضیح بیشتر ندارد.

- ما عادت داریم هزینه و زمانی را صرف كنیم تا چایی مناسب و خوش‌رنگ‌وعطری دم كنیم اما فقط به قدر یكی‌دو استكان اول، از آن سود واقعی و لذت جانبی می‌بریم! برای آن‌كه جلوی ضرر مالی و خالی شدن جیبتان را بگیرید و مزه چای تازه‌دم را همواره حفظ كرده باشید بلافاصله پس از دم كشیدن چای، قوری را از بخار سماور، گرم‌كن برقی یا شعله دور كنید و چای درون آن را در قوری یا كتری دیگری بریزید تا تفاله یا پوره آن جدا شود.

- برای قوری دوم، روپوش یا پوششی كیسه‌ای در اندازه و قالب مناسب تهیه كنید تا از سرد شدن سریع چای جلوگیری كند و مدتی بیشتر گرما را در خود نگاه دارد. این چای، دیگر جوشیده و بی‌خاصیت و تا مدتی طولانی‌تر بدطعم نخواهد شد و هزینه خرید یا وقت و تلاش خود را هم هدر نداده‌اید .

- یكی دیگر از عادت‌های غلط ما در نوشیدن چای همراهی آن با قند یا شكر است. قند و شكر محلول در چای خواص مفید آن را از بین می‌برد و در برخی موارد مضراتی هم در پی دارد. اگر نمی‌توانید، كم‌كم، خودتان را عادت دهید چای را بدون قند بنوشید. پس از مدتی قند را كاملا كنار خواهید گذاشت و بامزه واقعی چای بیشتر كنار خواهید آمد؛ فواید درمانی، دارویی و حتی اقتصادی بیشتری هم نصیبتان می‌شود!

 

اصول نگهداری:

- چای خشك را در ظروف دربسته شیشه‌ای یا چینی نگهداری كنید. به این‌گونه نه تنها عمر مفید چای را حفظ كرده‌اید، عطر آن هم دیرتر می‌پرد و خواصش ماندگارتر خواهد بود.

- فراموش نكنید گرما، رطوبت و نور دشمنان اصلی كیفیت و مانایی چای است. ظروف و بسته‌های چای را در یخچال یا فریزر نگهداری نكنید.

- گذاشتن بسته یا ظرف چای در كنار سماور بدترین روش نگهداری آن است. اگر هیچ چاره‌ای ندارید به مقدار نیاز برای دو یا سه روزتان را درون ظرفی بریزید و دور آن را با فویل آلومینیومی بپیچید تا با گرما، نور و رطوبت كمتری در تماس باشد و عطر آن نیز خارج نشود.

- چای هم مثل خیلی مواد خوردنی دیگر تاریخ انقضا دارد. انواع متفاوت آن اگر بدرستی نگهداری شود از 18 ماه تا دو سال با توجه به نوعشان خواص خود را حفظ می‌كنند. به تاریخ بسته دقت كنید و از انبار كردن بیش از نیاز آن خودداری كنید.

- بوی مواد خوراكی دیگر بخصوص مواد تند براحتی به چای خشك سرایت می‌كند و عطر آن را تغییر می‌دهد. از قرار دادن چای در كنار این مواد، بخصوص سیر، پیاز، آبلیمو و... خودداری كنید.

منبع: رشید حسام / جام جم

عید است و دلم خانه ویرانه، بیا

این خانه تکاندیم ز بیگانه، بیا

یک ماه تمام مهیمانت بودیم

یک روز به مهمانی این خانه بیا

عید سعید فطر مبارک

یا مهدی

 

روزه یک سو شد و عید آمد و دل ها برخاست

می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست

عید بر عاشقان مبارک

 

هلال عید می‌بینی و من پیوسته ابرویت‌

مبارک باد بر تو عید و بر من دیدن رویت‌

امضا نشود کتاب ما تا

از یار خبر نیاید امشب

این سی شب و روز ما نه ارزد

تا او به نظر نیاید امشب

به امید ظهور مولایمان

عید فطر مبارک

 

بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد / هلال ماه به دور قدح اشارت کرد

ثواب روزه و حج قبول آن کسی برد / که خاک میکده عشق را زیارت کرد . . .

عید سعید فطر، عید آسودگی از آتش غفلت و رهیدگی از زنجیر نفس

 بر میهمانان حضرت حق مبارک باد . . .

 

تا ز رویت گرفته ام روزه

جز به یادت نکرده ام افطار

چقدر سخت است که این عزیزترین عید را بدون آن عزیزترین غایب از نظر بگذرانی

اللهم عجل لولیک الفرج

.

خداحافظ ماه پروردگار الرحمن الراحمین

خداحافظ ماه لحظه های افطار و سحر

خداحافظ ماه نعمت و رحمت و برکت

خداحافظ ماه شب های نورانی قدر . . .

 

رمضان آمد و روان بگذشت

بود ماهی به یک زمان بگذشت

شب قدری به عارفان بنمود

این معانی از آن بیان بگذشت . . .

عید فطر بر شما مبارک

 

عید سعید فطر و پایان ماه صیام

بخواهیم از خدای ذو الجلال و الکرام

که تا سال آینده، صفا و پاکی دل

حفظ بشه و نباشیم از انسانهای غافل

  

حلول ماه عید و شادی مسلمین است

پایان ماه روزه، برای صائمین است

نشاط و افتخار و شادی و سربلندی

از محک الهی برای مؤمنین است . . .

.

.

نغمه ریزید غیاب مه نو آخر شد

باده خرم عید است که در ساغر شد

روز عید است ، سوی میکده آیید به شکر

که ببخشند هر آنکس که در این دفتر شد . . .

.

 

خدایا به تو پناه می برم اگر این ماه تمام بشود و من را هنوز نبخشیده باشی . . .

 

عید فطر ضیافتی است برای پایان این میهمانی

 عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و بجاست

عید فطر قبولی انفاقهای به قصد قربت است

عید فطر پایان نامه دوره ایثار و گذشت است . . .

برای سال و ماه جدید در جامعه و جمع خودمانی خودتان، پیشنهاد می شود به این نکته ها در رفتار و روابط بین فردی خویش توجه کنید.
البته توجه داشته باشید که در این روزگار، همه حرف خوب می زنند اما آنچه برای دیگران توصیه، نصیحت و سخنرانی می کنند در عمل ناقص اجرا می شود. درست مثل روشنفکری ایرانی، که مثل بعضی چیزهای دیگر در مملکت ما، ناقص متولد شده است؛ مرور رفتار زشتی که به جهت تکرار تبدیل به فرهنگ فردی ما شده است. اما با کنار گذاشتن آنها می توان دنیای جدیدی را برای خود و کائنات ساخت .

1. هیچکس عقل کل نیست

در این جهان و بین مخلوقات خداوند، از شما بهتر نیز وجود دارد. بعضی از ما تصور می کنیم خدا فقط ما را با نهایت درایت و تفکر آفریده است. نشانه دانایی؛ اقرار به نادانی و ناتوانی در برابر دانش حقیقی کائنات است. در بارگاه حضرت عشق، آنها که ندانستند، به نادانی خویش اعتراف کردند اما شیطان که فرشته مغرور خداوند بود به تصور دانایی خویش، جاهلانه عمل کرد.

2. با یک بار دیدن یک نفر، قضاوت نکنیم 

یکی از کارهای زشتی که معمولاً ما انجام می دهیم، قضاوت غیر عادلانه درباره افرادی است که شاید فقط یک بار آنها را دیده باشیم! این نهایت ظلم در حق شخصی است که نمی شناسیمش. آن قدر مطمئن قضاوت می کنیم و به شایعات دامن می زنیم! هیچ اشکالی ندارد که در اظهارنظرهایمان درباره سایرین، عجله نکنیم و برای حرمت و آبروی افراد احترام قائل شویم.

3. کارشناس چند رشته نباشیم 

یک اتفاق زشت در کشور ما خود متخصص انگاری خودمان در زمینه های مختلف است. راستی چرا در بیست موضوع متعدد، یک نفر ثابت احساس می کند که خبره است؟ شاید این نیز شهامت بخواهد که وقتی فردی در موضوعی از ما سوالی پرسید، به او بگوییم که «نمی دانم، بلد نیستم، نیاز به تحقیق و مطالعه دارم».

4. مصرف زیاد، نشان شخصیت هست؟ 

خارج شدن از جاده اعتدال و میانه روی در هر زمینه ای زشت است. خود را اسیر مارک ها و برندها کردن، بسیار زشت است. بعضی از همسران و مادران ما، آن قدر درگیر وسواس تمیزی و مرتب بودن می شوند که فراموش می کنند، روح زندگی خانوادگی شان، در حال مرگ است! درست و به اندازه مصرف کردن را جایگزین بیماری خرید مدل های جدید کنید.

5. همیشه فقط حق با ماست؟ 

همه حق دارند در مسیر احقاق حق خود، تلاش کنند. اما زشتی رفتار برخی از ما این است که همواره حق خود می دانیم که در هر مجادله ای، تصور کنیم حق با ماست. برای لحظه ای به موضوع فکر کنید که چند بار جمله «من اشتباه کردم حق با شماست» را شنیده اید؟ زشت است که فردی همیشه حق را برای خویش بداند!

6. تفریحی، معتاد هیچ چیز نشویم 

خیلی از زشتی های جهان شوخی شوخی جدی می شود. تمام سیگاری ها و معتادان هیچ وقت فکر نمی کردند قرار است در مرداب رفتاری گرفتار شوند که خارج شدن از آن انگیزه مردانه و سلیقه زنانه می خواهد. پس حواس مان به رفقای نارفیق و تفریحاتی که مثل از چاله در چاه افتادن است باشد. این نیز رفتار زشتی است که علیرغم دانستن مان، اما به دلایل مختلف به هر پدیده سرگرم کننده معتاد شویم حتی اگر آن چیز ساعت ها تلویزیون نگاه کردن باشد، که بی تردید به ضرر ماست.

7. فقط منافع خودمان را جدی نگیریم 

همه آنها که زباله اتومبیل خود را در خیابان یا در قلب طبیعت رها می کنند باور دارند که منافع شخصی شان مهمتر از منافع جمعی و ملی است. اگر منافع جمعی ما کمی مهمتر از تامین نیازها و خواسته های خودمان بود بسیاری از کارهای زشتی که تاکنون بعضی از ما انجام داده ایم دیگر اجرایی نمی شد، خلاف های رانندگی سرعت ها و سبقت ها را به خاطر بیاورید. بسیاری از حوادث جاده ای به بهانه و دلیل اجابت منافع آنی و فردی افراد است.

8. به بهانه انجام احکام، اخلاق را فراموش نکنیم 

با آن همه خدای کوچک و بزرگی که بیش از ظهور آخرین پیامبر الهی در مکه وجود داشت و سختگیری بزرگان قریش جهت انجام احکام و رفتارهای خاص مورد نظرشان، چه دلیل موجب ایجاد ضرورت بعثت پیامبر اعظم (ص) و نیز پذیرش دین جدید در بین مردم شد؟ حلقه مفقوده بشر در آن زمان و شاید اکنون، مفهوم «اخلاق» است. اخلاق، دلیل بعثت و ارسال رسالت جدید بوده و هست. حال آیا می شود به بهانه اجرای احکام، اخلاق را کنار گذاشت؟

9. تغییر از دیگران شروع نخواهد شد  

با همه اشکالاتی که اطراف ما وجود دارد اما گروهی فکر می کنند برای اصلاح امور باید اتفاقی از بالا رخ دهد. انگار ما خود نمی توانیم مبنای تغییر باشیم. برای برطرف کردن زشتی نباید به سایرین و تلاش از ما بهتران متکی بود. این نیز یک رفتار زشت است که ما گناه همه ضعف ها را به گردن دیگران بیندازیم و نیز جهت تحول، توقع داشته باشیم که دولت مثلاً افسردگی یا ناآرامی روحی و نداشتن برنامه برای شادی و تفریح پایان هفته ما را تغییر دهد.

10. فردای طبیعت را فدای هوس امروزمان نکنیم  

گاهی برخی از ما فراموش می کنیم که طبیعت، امانت و هدیه الهی برای همه نسل هاست. اما بعضی افراد باور دارند که حرمت یک دیگ براساس جوشیدن یا نجوشیدن برای ما تعیین می شود. کنار دریا، میان جنگل و حتی در کوچه منتهی به خانه مان، بی توجهی به طبیعت و آلودگی زیست محیطی، نوعی خودکشی و دیگر کشی است.

11. دروغ مصلحتی، با هر منطقی مصلحت نیست  

در ادبیات دینی ما بی نمازی، بی حجابی، بی محاسنی و خیلی بدی های دیگر؛ دشمنی با خدا و بدترین گناه، ذکر نشده بلکه دروغ و دروغگویی عنوان شده است. پس به هیچ بهانه ای نمی توان دروغ گفت: دروغ برای هر کسی و به خصوص برای کسی که خود از زشتی دروغ می گوید زشت تر است اما کسی که خود مدعی زشتی دروغ و همچنین گوینده دروغ است در واقع دروغ و دروغگویی را برای دیگران زشت می داند و نه برای خود. چنین فردی با دروغ دیگر سعی می کند دروغ ثابت شده خویش را کتمان کند.

12. اخمو و عصبانی بودن، نشانه وقار نیست!        

یک رفتار زشت که به جهت تکرار زیاد، متاسفانه به عادت و فرهنگ فردی ما تبدیل شده؛ خود درگیری مزمن است. همیشه اخمو بودن و با عصبانیت برخورد کردن، ما را از دیگران جدا می کند. اگر مدیر یا بزرگتر یک خانواده هستید، بد نیست که شخصیت خود را از عینک دیگران ببینید. جدی بودن با عصبانی بودن متفاوت است. معمولاً آدم هایی که ایست قلبی یا سکته قلبی می کنند همان هایی هستند که با لبخند قهر کرده اند.

13. کمتر حرف درست بزنیم و بیشتر درست عمل کنیم 

در روزگاری که همه حرف خوب می زنند، خوب عمل کردن باید بیش از پیش مورد توجه مان باشد. یکی دیگر از رفتارهای زشت دیگری که می توان آن را کنار گذاشت، کمتر حرف زدن و بیشتر عمل کردن است. توفیق حرف های معلمان و مربیان تربیتی را باید در تربیت فرزندان و خانواده ایشان جستجو کرد. نکته دیگر، اظهارنظر نکردن درباره همه موضوعاتی که «می دانیم» یا «نمی دانیم» است! اولین گام خردمندی؛ تفکر و سکوت است.

 

منبع

 

شاید خیلی از شما دنبال همین هستید.

جهت مشاهده کلیک کنید.