یک پاراگراف

یکی از ایرادهای بزرگ، در کشور ما این است که در هنگام وضع قانون دقت نمی شود یا بعبارتی سهم کارهای کارشناسی و سهم افراد ذینفع آن قانون در وضع آن قانون(می گویند دموکراتیک بودن آن قانون تا بتواند مقبولیت عام پیدا کند و با کمترین تنش اجرا شود) کم و بیرنگ است. نتیجه آن می شود که وقتی قانونی وضع می شود اصولاْ افرادی که آن قانون شامل حالشان می شود خبردار نیستند یا آنقدر برایشان غیر منتظره است که در مقابل اجرای آن ممانعت می کنند. در مورد بنزین خطای بزرگ مجلس این بود که جزئیات طرح را تعیین نکرد ویا منوط به تصویب مجلس نشد چرا که مجلس بعنوان نماینده مردم باید نقش پررنگ تری بازی می کرد. یا شاید این تلقی اشتباه در قانونگذاری دامن این مصوبه حساس را گرفته! کدام تلقی؟ ببینید از اینکه می خواهم بحث را طولانی کنم اولاْ پوزش می خواهم ولی لازم است چون ممکن است مایه بحث بالا عوض شود. در کشور ما وقتی قانونی وضع می شود آنقدر تبصره می خورد که می بینیم کسانی که وارد هستند و مهارتهای دور زدن آن قانون را دارند عملاْ قانون برایشان اجرا نمی شود. برای افزایش کرایه ها این مساله را می بینید. قشر ضعیف و بدون ماشین همین الان بیشترین صدمه را از طریق افزایش کرایه ها که در پی اعمال سهمیه بندی بنزین اتفاق افتاده،  دیده است! دیشب سردار رویانیان مکرر از تهدید رانندگان دم می زد. به نظر اینجانب مساله رعایت قانون در افزایش کرایه ها و ضابطه مند بودن باید چیزی تثبیت شده باشد. نیروی انتظامی و متولیان امر تا کنون اصولاْ کاری به آن نداشتند ولی الان که پمپ بنزینها به آتش کشیده شده و مساله امنیتی شده همین متولیان در رسانه ها صحبت از پیگیریهای آنچنانی و خط و نشان کشیدنها می کنند. اجازه دهید یک مثل ایرانی را تغییر دهم و بگویم " قانون همیشه برای همسایه هاست" . اما همین امر است که در جامعه مشکل بزرگ ما شده است. جالب بود در این میان گازوئیل سوزها هم کرایه را گران کرده اند. انگار خود ما مردم هم در حق خودمان هم نیستیم؟ بهرحال تا روند قانونگذاری و اجرای آن و از همه مهمتر پیگیری اجرای قانونها در کشور ما اینچنین باشد آش همین آش است و کاسه همین نیم کاسه! به نظر حقیر باید دخالت مردم را حتی به زور هم که شده و البته با فرهنگ سازی هم که شده در روند امور از وضع تا اجرای قانون بیشتر کرد و از آن بیم نداشت.