یک پاراگراف

بودجه آموزش عالی و تمایل دشمنان

بدون شک یکی از اهداف بلوای هسته ای که به پرچمداری غرب و آمریکا علیه ایران به راه افتاده دردرجه اول محدودیت تحقیقات هسته ای است. پس از آن و مهمتر، میتوان پیش بینی نمود که به همین بهانه می خواهند ایران را به طرق مختلف تحریم کنند. هر چند هم اکنون نیز بدلیل تحریم خیلی از وسایل پیشرفته آزمایشگاهی و کاری اجازه ورود به ایران را ندارند ولی این حلقه تنگ تر خواهد شد.  بله در نهایت دوست ندارند ما در ایران بتوانیم تحقیق کنیم. حتی دوست دارند با تحریم های داخلی و ایجاد جذابیت های بیرون از کشور که روز بروز هم بیشتر می شوند [ و متاسفانه برخی اقدامات مسئولین آنرا تشدید هم می کند] محققان و نخبگان کشور را به بیرون از کشور سرازیر کنند. تا اینجای قضیه از دشمنان گفتیم اما اگر بخواهیم حداقل اینجور روند ها را التیام دهیم، نمی بایست حداقل کاری که می کنیم این باشد که محقق و دانشگاهی را تقویت کنیم؟ آیا نباید به بودجه های این مراکز نظر دیگری کنیم؟ یا باید کاری کنیم که قبل از آمدن سال مالی آینده گفته شود: بودجه آموزش عالی در سال آینده با کسری مواجه است؟ به این صورت می خواهیم نخبه را در کشور نگه داریم و یا تحقیقات را شتاب دهیم؟ بین ما و بیگانگان در هدف چه تفاوتی است؟ آینده جامعه را با چه تحقیقات و نوآوریهائی می خواهیم تضمین کنیم؟ چه کسانی از ایرانیان برای ایران خواهند ماند؟ یا ...