یک پاراگراف

چند ماهی است که در شیراز زندگی می کنم و باور کنید به تعداد روزهائی که در شیراز رانندگی کرده ام می خواستم مطلبی را در نقد ترافیک آشفته شیراز بنویسم ولی هر بار به خودم می گفتم شاید امروز یا این محله از شهر از نظر ترافیک استثنا است ولی با مشخص شدن بیشتر اوضاع و همچنین اعتراف نشریات محلی شهر شیراز بر نوشتن این مطلب جدی تر شدم.

در شیراز این چیزها فراوان دیده می شود:

- تقاطعهای بسیار در بلوارها و حتی کمربندیها- نکته:تقاطع =تصادف

-توقف در دو طرف کل مسیر خیابان ها ممنوع! و از طرفی عدم احترام به این تابلوی نادرست و البته عدم اعمال قانون.

-عدم وجود پارکینگهای مناسب اتومبیل در مناطق پر ترافیک تجاری

-پارک دوبله - تا دلتان بخواهد و البته عدم اعمال قانون

-تنظیم نامناسب زمان یا چند زمانه بودن چراغهای راهنما

-کمبود شدید ماموران زبده راهنمائی و رانندگی حتی در نقاط کور یا پرترافیک

-تعداد زیاد سربازان راهنمائی به جای افسران کار آمد راهنمائی رانندگی آنهم بصورت پریشان و سرگردان

-گفتگوی ماموران دور هم و یا با موبایل آنهم در وضعیتی که ماشینها بهم می پیچند

-وقتی جائی یا خیابانی شلوغ می شود به جای رفع گره، ورودیها را می بندند، فارغ از اینکه کسی جائی منزلی دارد یا ...

ناگفته نماند که طراحی خیابانها حتی دوربرگردانها و تقاطعهای غیر همسطح مناسب نیست و بقولی به نظر می رسد از تظر مهندسی ترافیک و ساختار خیابانها رفع نقصهای زیادی باید صورت بپذیرد.

نکته مهمتر = نویسنده این سطور نخواسته تلاش هیچ عزیزی را پایمال کند و نیز این نظرات از طریق ساختار مقایسه ای با موارد موفق در شهرهای دیگر بزرگ نوشته شده است. نظام ترافیکی شهر شیراز باید در طرحی جامع برای حداقل ۵۰ سال آینده دیده شود هر چند هم اکنون به گره برخورد نموده است.

چیزی که متاسفانه الان نیز رعایت نمی شود مجوزهای فراوان تجاری - مسکونی است که ظاهراً بدون توجه به مجاری لازم برای تردد خودرورها انجا گرفته و خواهد گرفت!

سخن در این رابطه بسیار است...

نظر شما چیست؟