یک پاراگراف

خیلی لطف می کنید که در این دنیای شلوغ مطالب بنده را می خوانید و من از این پس در پایان هر نوشته یک جمله زیبا که شاید به درد ارسال اس ام اس بخورد بیاورم که یک انعام برای بازدید شما باشد. قبول کنید بعضی وقتها یک قطعه ادبی آدم را از این روزمره گی آزار دهنده  حتی چند دقیقه هم که شده بیرون ببرد چقدر ارزش دارد. البته شما هم در نظرات می توانید مشارکت کنید. این هم اولیش:

اس ام اس 1:

گاهی اوقات آرزو می کنم ای کاش تک پرنده عاشقی بودم که میان صدها هزار پرنده بتوانم به قله بلند سرزمین هستی برسم و پرواز کان نغمه سردهم که ... من شیدای تو و عاشقانه دوستت دارم.