یک پاراگراف

یکی از عادتهای بد ما ایرانیان افراط و تفریط در کارهاست تا جائیکه خودمان خودمان را دنبال نخود سیاه میفرستیم. مصداق عینی آن جریان کاریکاتورهای دانمارکی است. در اصل زشت بودن کار و محکومیت آن شکی نیست ولی پیامدهای آن در جامعه تامل برانگیز و بعضاً جالب نیست. بعنوان مثال در شیرینی فروشی دیدم نوشته بود که به جای شیرینی دانمارکی از این پس بگوئیم گل محمدی!! یا این عکس که وارونه کوکا کولا را به لامحمد لامکه قابل تشبیه و تفسیر دانسته! چرا ما بعضی اوقات بک قضیه را آنقدر پیچ می دهیم و دنبال می کنیم که به این ورطه ها می افتیم؟ مگر کارهای ضروری تر نداریم؟ چرا خودمان خودمان را دنبال نخود سایه می فرستیم! -برای دیدن عکس در مقیاس بزرگتر روی آن کلیک کنید