یک پاراگراف

بازار ایران و بازرگانی ایران یکی از عقب افتاده ترین سیستم ها را دارد. البته اگر سیستمی داشته باشد! شاید یکی از شما از حرف من دلخور بشوید که آقا این بازار کامپیوتر، فاکتور کامپیوتری و فلان و بهمان دارد. تبلیغات میلیونی دارد و ... ببینید من اعتقاد دارم وزارت بازرگانی ایران که الان هم اسمش عوض شده است غیر علمی است. چرا این حرف را می زنم؟ چون هنوز که هنوز است قیمت گذاری ها صرفاً بر اساس زور است! بر اساس شایعات است الیته فقط شایعاتی که به گرانی منتهی می شود. آیا گارانتیهای اجناس صد در صد قابل پیگیری است؟ جنسها در یکسال چند بار گران می شوند؟ نظارتی بر واردات غیر قانونی و حمایت از تولید داخلی وجود دارد؟ آیا اگر در جائی جلوی واردات را گرفتیم و عرصه را برای تولید داخلی باز گذاشتیم کسی هست که سنگ مشتری را در عرضه منصفانه تولیدات به سینه بزند یا مثل بازار اتومبیل، پراید 5 میلیونی را باید 9 میلیون بخریم؟ پس نه این و نه آن! هیچ یک حساب و کتاب ندارد! آیا شما می توانید بودجه ثابتی را برای خرید یکساله خود در نظر بگیرید؟ مثلاً چندی پیش بود که حرف عوام در مورد حمله را نوشتم و اینکه 50 درصد جنسی را از مغازه ای گرانتر خرید نموده بودم فقط بر اساس شایعه. امروز هم در بازار لوازم صوتی بازاریان به سختی تخفیف می دادند. و بهانه شان این بود که دلار و درهم خیلی گران شده است که ناشی از گرانیهای دو سه روز دلار است که به 1550 تومان هم رسیده است. حالا اینکه این واردات آنها و جنس آنها از قبل باشد یا از این حرفهای حساب بماند!!!